Elke loper heeft een eigen wedstrijdverhaal, dat maakt hardlopen ook zo mooi. De Maliebaanloop heeft ook in 2022 weer voor een paar mooie verhalen gezorgd. Zet je schrap voor een paar mooie anekdotes voor later!
Op 16 oktober was het weer tijd voor de 37e Maliebaanloop, georganiseerd door onze Utrechtse collega-atletiekclub Phoenix. Een flinke afvaardiging van U-Track meldde zich zondagmiddag voor een stevig potje rondjes rennen. Inderdaad, meerdere rondjes, want het parcours loopt over de Maliebaan en rond Lepelenburg. 4,5 rondes voor de tienkilometerlopers, 2,5 voor de zeskilometerlopers. De jeugdlopers en deelnemers aan de Maliebaan Mijl liepen nog wat korter.
De organisatie beloofde snelle tijden. Want ga maar na: rechte wegen, geen hoogtemeters, niet te druk en lekker beschut tegen de wind. Maar de temperatuur maakte het voor de deelnemers toch lastiger dan verwacht.
Inhaalrace
Neem Stijn, die het warmlopen oversloeg, hijgend op zijn fiets aan kwam snellen en naar de start moest sprinten. Daar kon hij vervolgens zijn inhaalrace starten, want het startschot had al geklonken. Gelukkig stonden er genoeg highfivende kinderen en wateruitdelende vrijwilligers langs de kant om hem te steunen.
Of wat te denken van Boris, altijd goed herkenbaar met zijn felroze shirt en daarmee ook een fijn richtpunt. Hij had zijn vriendin (all the way from England) ook gemotiveerd om mee te doen, ook al zag zij hem na de start snel verdwijnen aan de horizon. Zijn eerste 4 kilometer gingen zoals gehoopt, maar toen ging toch de warmte parten spelen. Met 42’27 liep hij toch een prima tijd.
Ook Anne kon haar starttempo niet helemaal volhouden, maar liep wel een PR op de 10 kilometer en bleek naar een zilveren plek te zijn gelopen bij de vrouwen die meededen aan de prestatieloop. Rondjes rennen bleek alleen niet helemaal aan haar besteed, een parcours zonder herhaling vindt ze mentaal stukken beter te verteren.
Richard stapt rond september altijd over van wielrennen naar hardlopen, voor hem was de Maliebaanloop dan ook een goed moment om weer het tempo van wedstrijd te voelen. En dat gevoel was heerlijk. Als dan ook nog eens je echtgenoot en schoonmoeder langs de kant staan te juichen, en naderhand de koffie met een cherry pie klaar hebben staan, dan kan je dag toch niet meer stuk?
Temperatuurtje
Alle verhalen over de temperatuur hadden hier niet hoeven staan als we wat beter naar Simche hadden geluisterd. Simche liep (net als topper Maaike, die 36’15 klokte) niet mee met de prestatieloop. Zij liepen de wedstrijdloop, een uurtje eerder. Ze waarschuwde de lopers al: start niet te snel, want je zult jezelf tegenkomen. Zij had dan wel weer het geluk dat Emiel op zijn knalrode fiets naast haar verscheen om het laatste stuk mee te fietsen, waarna ze als derde van de 35+-dames eindigde.
Klaas had overigens beter geluisterd, en liep mooie vlakke rondjes, kon er nog een flink sprintje uit trekken en bekroonde zijn goede vorm met een mooi PR van 43’11. En over goede vorm gesproken: Maarten liep de dag voor de Maliebaanloop nog een duurloop van 25 kilometer! Dan denk je: vergeet die snelle tijd maar. Toch was Maarten ruim de snelste loper van de LA-groep met 40’25.
Juichkwaliteiten
Onder toeziend oog van de meesters is het toch net een stukje lekkerder lopen. Want waar waren we geweest zonder onze trainers José en Nico? Nico mengde zich in het deelnemersveld en vermaakte zich daar heerlijk, terwijl José haar juichkwaliteiten tentoon spreidde. En onze fotograaf en Pheidippideslooporganisator Wout was ook present. Hij heeft de lopers weer goed in beeld gebracht met een paar mooie foto’s; het heerlijke herfstweer hielp enorm bij het schieten van mooie plaatjes.
Tot slot: wist je dat de Maliebaanloop voor U-Trackers ook altijd in het teken staat van de clubkampioenschappen op de 10 kilometer? De officiële berichtgeving daarover volgt nog, maar het zou best eens grappig zijn als de organisatie overweegt om de m/v-verdeling maar eens te laten vervallen dit jaar!