door Jeanine van den Klashorst
Op zaterdag 6 februari liep ik mijn eerste NK bij de senioren ook al ben ik dit jaar nog Junior A. Ik had me ingeschreven omdat ik me goed wilde voorbereiden op het NK Junioren A einde deze maand waar ik op de 3000 meter ga starten.
Omdat ik nog nooit indoor had gelopen tot vorige week en zeker niet met de spanning van een NK leek me dit een goede voorbereiding.
Via internet had ik met spanning de inschrijvingen gevolgd. Al snel werd duidelijk dat er niet massaal werd ingeschreven op de 3000 meter. Op basis van de PR-s van mijn concurrenten zou ik in theorie op de 4-de plaats kunnen eindigen. Twee dames hadden PR-s die voor mij in dit stadium nog veel te ver af staan van mijn mogelijkheden. Heel stiekem droomde ik van de bronzen plak.
Ik had het geluk dat ik in de week voorafgaand aan het NK niet naar mijn opleiding Fysiotherapie hoefde dus kon ik me in alle rust voorbereiden. Zaterdagochtend vertrokken we tijdig naar Apeldoorn. Direct in de hal mijn startnummer gehaald en opgespeld en vervolgens naar de ruimte voor de atleten om te zoeken naar de “callroom” om mijn meldingskaart tijdig in te leveren en te zien waar ik mij later zou moeten melden. Een drukte van belang in een prachtige ruimte waar vele atleten zich al aan het voorbereiden waren op hun onderdeel. Ineens liep ik tussen bekende atleten als Karin Ruckstuhl en Arnoud Okken. Ook kwam ik mijn teamgenoten van URT tegen. Mijn trainer Michel van Liempdt van URT nam de tactiek nog eens met me door.
Eindelijk was het dan tijd om me te melden bij de callroom en werden we begeleid naar de start, heel officieel met “meisjes met mandjes” voor de kleding. Harstikke leuk, net als op TV.
Nu de spanning voor de start. Op een 3000 meter vals starten is wel heel vervelend en zeker nu een eerste valse start meteen diskwalificatie betekent. Gelukkig in 1 keer goed weg. Zoals verwacht liepen de twee dames met de top-PR’s meteen hard weg. Ik liep op kop van een groepje van 3 die om het brons gingen strijden. De eerste 1.000 meter liep ik relatief rustig in 3 minuut 37. De tweede 1.000 versnelde ik en ging in 3 minuut 29. Eén van mijn concurrentes viel er af. We liepen met zijn 2-en door voor het brons! Nu wilde ik het tempo vasthouden en twee ronden voor het einde moest mijn overgebleven concurrente lossen. Ik liep onverwacht naar een echte bronzen medaille op een NK senioren. Dit gaf een heel bijzonder gelukkig gevoel. Om 15.45 uur volgde een levensechte prijsuitreiking. Natuurlijk stond ik al heel vroeg te trappelen om dit niet te missen. Uiteindelijk stond ik dan met een echte NK-medaille op het podium en een mooie bos bloemen. Thuis gekomen was het nog steeds of ik droomde maar mijn moeder had NOS -teletekst opgezet en daar stond het toch echt!
Groetjes,
Jeanine van de Klashorst