Al vele malen stond ik aan de start van Groet uit Schoorl run en ook dit jaar was ik van de partij, zoals vaak om de 30km te lopen. Ieder jaar kent zijn eigen verhaal, de heroïsche editie met harde wind en regen, de sprookjesachtige editie in de sneeuw, de zeer pijnlijke voeten editie van vorig jaar en ook de keer dat ik besloot om hem in te korten naar een halve marathon omdat ik mezelf niet verder kon motiveren.
| De editie van 2024 is de editie dat we een weekend lang midden in het bos een huisje hebben gehuurd en dat we in alle rust hebben toegeleefd naar de wedstrijd.
|
Tevens de editie met een alternatief parcours wegens hoog grondwater waardoor we niet de originele route kon lopen maar mooi onverhard stuk over de hei wat ik als fervent trailer niet erg vind. |
De editie van 2024 zal ik bovenal herinneren omdat de FLOW zich meester van mij maakte.
Dat was zeker geen vanzelfsprekendheid omdat ik sinds eind december in meer of mindere mate verkouden ben. Anaerobe interval training (snelle tempo’s) heb ik dus noodgedwongen achterwege gelaten. De laatste 7 weken heb ik dus vooral in mijn aerobe zone getraind met weken van 40 tot 50km. Ondanks de niet ideale voorbereiding besloot ik om me serieus te gaan testen door weg te gaan op het tempo (4:53 p/km) van de voor mij succesvolle Rotterdam marathon 2022.
Net zoals in Rotterdam waren de weer omstandigheden ideaal. Net zoals in Rotterdam moest ik me haasten om op tijd in het startvak te komen en net zoals in Rotterdam liep ik de eerste 5 km sneller dan gepland en wist ik daarna mijn beoogde tempo te vinden.
Tijdens wedstrijden langer dan 15km heb ik mezelf aangeleerd om iedere 5km een check te doen hoe ik me voel en of het tempo klopt bij de fase van de race. Zowel bij 5 en 10km check hou ik me een klein beetje in, en zit ik in een mooi groepje. Ik zit precies op het gewenste tempo.
De 15km check zei me dat een tandje erbij zeker mogelijk is. Zonder enige vorm van forceren begin ik steeds meer mensen in te halen. De benen doen precies wat ik wil dat ze doen, er is geen angst over de afstand die nog voor me ligt, ik geniet van de omgeving en de kilometers vliegen voorbij.
Check in bij 20km, tempo vasthouden. Ik zie bekenden van mij lopen die ook een goede race aan het lopen zijn, dat is mooi om te horen. Voor de 2e en vandaag laatste keer de hoogste duin van Nederland omhoog. Het voelt nog altijd soepel, waar ik mensen om me heen zie werken. Ik weet als dit obstakel voorbij is dat het grotendeels glooiend in een dalende lijn naar de finish gaat.
Ik kom in het achterveld van de halve marathon, lopers die met hun eigen uitdaging bezig zijn. Ik heb nog steeds de goede mindset te pakken. Lopers van de 30km die mij eerder inhaalden begin ik weer terug te pakken, erop en eroverheen.
Laatste 5km, het beetje ingebouwde reserve laat ik gaan, ik kan de finish voelen. Er zit nog een heen en terug lus met een kort stijl heuveltje. Lastig op de heenweg omdat het keerpunt pas op het laatste moment kan zien. Op de terugweg zie ik de gezichten die ik eerder heb achtergelaten, dat geeft een extra motivatie. De laatste kilometers kruipt mijn hartslag omhoog, een euforisch gevoel bekruipt me dat ik deze race met een negatieve split ga afsluiten. Ik ben niet bezig met mijn eindtijd maar geniet van deze laatste meters, het publiek en de dj die me een extra boost geeft naar de finish.
Enigszins buiten adem kom ik de finish over, de tijd is sneller dan ik van tevoren voor mogelijk had gehouden (2:24:31). Maar vooral de manier waarop stemt me gelukkig. Ik ben verre van stuk gegaan, ik was fris in mijn hoofd en het geeft perspectief naar mijn sportieve doelen in het vervolg van dit jaar. Runners high of flow is iets ongrijpbaars en overkomt je, dat maakt het zo mooi, ik hoop dat iedereen zijn flow zal vinden.